Bir Delinin Günlüğü

Bir otobüs durağındayım,
ruhum hayli güzel,
vazgeçmek gibi bir lüksü kullanmak istemiyorum hayattan,
elimde bir poşet mandalina,
otobüs bekliyorum gitmek için bu mahalden,
hafiften yağmur çiseliyor ahmaklığımı,
yüzümden düşen bin parça,
sokağı aydınlatan loş lambalar selamlıyor beni;
elimde iki poşet,
birinde hazanlarım,
diğerinde mandalinalar…
Bir otobüs durağındayım,
dünya tüm karamsarlığını toplamış üstümden,
fonda bir kekik kokusu,
saat 21:02,
ellerim hala titrekliğinde ısrarlı,
sancı yok,
ağrı yok,
aklımda sadece ben,
hissizlik dolu her yer,
hiç bu kadar yaklaşmamıştı hiçlik,
ezelden değil bu, eminim!
ebede gidecek bir durumu da yok,
bir sigara yaktım,
kaygıdan yaratılmış ilahlarla muhabbeti koyulaştırdım çünkü,
gözümdeki sürmeden bahsettik biraz,
saat: 05:20,
fonda hala kekik kokusu,
yine sabaha karşıyım,
otobüs durağında iki kişi,
bakışlarda iki tebessüm,
hikayenin sonu mutlu,
gün aymış,
otobüsler,
kuş sesleri…
Şimdi denizde yok ki burda,
size martılardan bahsedeyim,
oto-büs-ler…

Şu küllüğü alır mısın önümden…