Düşüne düş katıyor seferi bir düğme

Gideceği yer varacağı yere yakın.
Yol eski yol değil ayakları aynı.
Elleri hazır ve nazır
Gözleri mühürlenmiş, ben kör derim sen gözyaşı.
Toprağı kurak, insanları mazlum
İnekleri susuzluktan öldü, nasip vebaya kaldı
Bavulları aşınmış, taşını tepmekten okulluların.

Tasları yok elleri ne güne duru.
Cebi yok esvabının, sigarası sarma tütün.
Sorsan nerelisin, bilmem taa nereli.
Gece domuz avının silah sesleri,
Traktör gündüzün en işlek taksisi
Yağmur en son nisanda yağdı,
Çamaşırları yaş toplamak için başka ne sebep arardı.

Ben elimde çiziyordum olmadık günlerimi, üstüme çarşaf olup namın yağıyordu.
Adından bana neydi oysa soyadından hiç!
Ben hiç şiir yazmadım dedim yüzüne bakıp.
Ağlama dedi o siyah beyaz yüzüyle Behçet Bey;
“Çünkü asıl şiirler, bekler bazı yaşları”