Ahenk

Bahar oldu, yaz oldu, kış oldu.
Kalpte arzu fişek oldu.
Sevdanın halleri gelmiş oldu geçmiş oldu
“E” halinden “den”e doğru
Tadı balken ara sıra acı oldu;
Hüzün insanı anlamaya mihenk oldu taş oldu…
Soranlar cevabı kendinde buldu…
Sormadan yanında bulunanlar eş oldu yoldaş oldu…
Bir kahvenin kırk bin yıl hatrı oldu,
Hatır gütmeyen bir kısmına beyhude birer tane sunuldu.
Yalnızlığın miladı doldu,
Kâh etrafta şenlik oldu,
Kâh yankısı keskin bir çığlık
Sonra neden yine her bir şey sedasızca duruldu?
Filanca göz bebeği oldu
Falanca sadece hoşbeş…
Velhasıl kelam herkes her şey bir renk oldu,
Ömürden bakınca hepsi ahenk oldu düş oldu…