Mutluluk Arayışı

Mutluluk neydi? Uzun zaman oldu bu hissi tatmayalı. Uzun zaman oldu görmeyeli, kendimi mutlu hissederken gözlerimin parladığını. Kendi kendine mutlu olabilir miydi bir insan? Yoksa mutlu olmak için bile bir insana mı muhtacız yine? İnsan insanayken mi mutluluğu, hüznü tadabilirdik yoksa yalnızken de her duyguyu yaşayabilir miydik içimizde? Yalnız yaşayıp, yalnız ölmek mümkündü belki. Peki, yaşadığımızı hissedebilir miydik? Kalbin hızlı atması yalnızken de mümkün müydü? Hiçbir sebep yokken ağlayabilir miydik kendi kendimize? Sevmeden, sevilmeden anlayabilir miydik yaşadığımızı? Mutluluk unutmak mıydı yoksa bilmemek miydi?

İnsan bildikçe hatırladıkça daha da mutsuz oluyor sanki. Bütün o kötü hatıraların gözlerinin önünden geçmesi küstürüyordu hayatı bize. Nefes alıp vermek bile zorlaştı sanki. Aldığımız nefesin hiçbir işe yaramadığını bilerek… Bir hayvanın başını okşamadan, bir bebeğin kokusunu içimize çekmeden, ektiğimiz fidanın büyüdüğünü görmeden yaşadığımızı hissedebilir miydik gerçekten?

Bir gün göçüp gideceğiz buradan, kim bilir belki yaşadığımızı söyleyeceğiz, yaşamanın ne olduğunu bilemeden…