SÖYLE DE TUTUNAYIM

Tüm çıplaklıklara gözümü yumdum
Kör ettim gözlerimi şıklıklara
Aşkları bir bir doğrayıp
Koydum bir kâğıt gemiye
Bıraktım sokaktan çamurlu akan dereye
Sevgiler yalan sözlere karıştı
Yitirdi inandırıcılığını
Çıktı fezaya
Birçok boş kelime gibi
Salındı uzay boşluğunda
Zenginliği unuttum
Umudu da
Fakirliği de
Düşmemeye direne direne
Kırdım ayaklarımı
Ayakta duramaz olunca
Düşmek de kalmadı
Süründüm belki sürüngen olmadım
İlla bir omurgam vardı
El pençe divan durmadım
Yazın denizi
Kışın dağı
Baharda kırı
Bir yerlerde bıraktım
Ceplerim bomboşluğun ağırlığında
Pantolonum yer çekimine yenik
Yürüdüm gün doğmadan sokaklarda
Aynı sokaklardan
Gün batmadan yine geçtim
Dönmek için
Para geldi geçti
Mutluluk geldi geçti
Umut geldi geçti
Şans geldi geçti
Hırs geldi geçti
Her şeyden vazgeçtim
Hepsinden bir bir
Umursamaktan da
Umursanmaktan da
Bana sadece
Yaşamak için bir gaye söyle
Söyle de tutunayım