III. XVII. Mektup (Kürt Kitabesi)

IX. Methiye

Gözlerin, Kudüs Fatihi Belek Gazinin kalbi. El Halil kapısındaki rahmet. Ela, asi ve Kürdî.

Göğüsün, Medya Sofrası. Mesture Hanımın ayak izleri; zorbaya direnç ve Golgota Tepesindeki peygamber katline havari.

Kavgan, korkunç Pers ordusunun dizginleri; aziz ve muzaffer Yunan Helen yenilgisi.

Sesin, yaban kuşlarının göçü. Bir bulutun orman gürültüsü. Tuva Vadisine dökülen yağmurun nefesi. Su, toprak ve ağaç kokusundaki hayata çağrı.

Koynun, şu bahsedilen emin belde. Göğü kuranın evi, kalbi ve ruhu.

Dudakların, sessizliğin ve sisin gömüsü. Doğanın en dingin hali; yorgun, sessiz ve örtülü. Orada sevginin ve sırdaşın ruhu yatar.

İşte bunların hepsi sanrı; sırların gizlendiği gerçekler. Bir kargaşanın tam ortasındaki ben, sen, bizler ve sizler.

X. Methiye

Yanakların, narın kız kardeşi ateş kırmızısı. Gölgenin sakladığı elma kokusu.

Yürüyüşün, bir kısrağın nal izleri; derin, hızlı ve ümit dolu. Ve ayrıca elbisen yelkenli bir geminin soluğu; uzun, mavi ve nemli.

Bileklerin, Yunan epigramlarındaki eleji; sarhoş bir kadeh ve gönül üzeri ateş.

Güzelliğin, nefsin en güzel tadı. Şeytanın tatlı kahkahası ve Lilith annenin mar rengi. Bir kölenin alaycı ve küskün hükümranlığı.

Endamın, ruhu olan uzun bir hikâye. Köşeyi dönen zaman. Kaybolup giden tüm her şeyin sığındığı mekân.

Sen, beklemenin büyük yalnızlığı. Göğsümdeki tenhada uykunun derin karanlığı ve Bulgar kehanetindeki beyaz inci. Rüyanın, hayalin ve düşün kaynağı.

Hayata dair; tanrı ve dilenci yan yana. Zaman ve hileli mutluluk yan yana. Gece ve gün yan yana.

Hepimiz zaman değirmenindeki kuyulara düşen gece sesleriyiz.