Beş Kere Saliha

Saliha, çok uzun zaman geçti, hatırlamak seni

Artık gül kokmuyor, oksijen solumuyorsun.

Beni ise her anı, kalp yetmezliğine savurur.

Az zamanlı ömrüm.

Garip alışkanlıkların, hala unutmadım yansımaları çok

Mimiklerin gelir akla, üç nokta

Ve sırf sen yağmurda ıslanmıyorsun diye artık mendil almıyorum

Kabaca fazla kahve tüketiyor, çokça radyo dinliyorum

Kil alıp hiçbir şey yapmak, ellerime çok iyi geliyor

Ve birde kelebek koleksiyonum var.

Ölmüş kelebekler topluyorum yol kenarlarından, vadilerden

Benimde garip alışkanlıklarım var

İnkar edemezsin Saliha

Çünkü artık tutumsuzsun, yüksünmüyor

Aslini korumuyorsun.

Sen ebedileşirken Saliha rüyalarımda henüz

Ben her sabah uyanmadım, bazı sabahlar uyandım,

çok kez akşam oldu uyandım

Sayılar ile çok uğraştım ve,

Artık her eylemim kendini tekrar eder oldu.

Beş kez, beş kereler favorim oldu ve,

Ben bu satırları beş kere daha bir yerlere karaladım.

Ve beşler arttı böylelikle..

Kahvemi hep beş yudumda içiyorum, sigaramı beş nefeste

Radyoda hep beşinci istasyonu dinliyorum, batı müziklerine aşinayım

Beş kez yıkanır, beş öğün yemek yer ve,

Beş günde bir sırf beş vakit olduğu için namaz bile kılarım.

Beş kere aynada kendime bakar, beş duyumuda çok sever ve,

Günde beş kere duygulanırım.

Tekerrürden ibaret tesbih namazlarını kaçırmam.

İçinde hep beşin katları ve,

Beş günde bir bunların hepsini farklı sıralarım.

Artık sen gülmüyorsun diye fazla komik olamıyorum.

Obsesif duruyorum Saliha, Kompülsif duruyorum ve,

Toplam beş keredir bağırdım sana, kağıt yırtıldım.

Sense artık ses duymuyor, bir bilinç yoksun ve,

Ulaşılamıyor tenin.

Saliha, üç yüz altmış beşinci günün sonunda,

Ben bir kalp spazmı geçiriyorum, senden ötürü tetikleniyorum.

Göğüsüm çöküyor ve nefesim kesildi.

Tam beş nefes sonra Saliha,

Korkarım ki evet..beş nefes sonra..

Sırf sende soluksuz tükendin diye,

Tükeneceğim.

Her nefeste, bir duyumu yitireceğim.

Her birine bağıl hatıraları, yani seni.

Beş nefes sonra görüşürüz Saliha.

Hissiyatsızlaştım artık.

Tat’dan Koku’ya, Görü’den İşi’ye ve,

en son Dokun’a soluksuzlaştım.